>

RvC legt verzoek naast zich neer

In deze zaak stellen drie minderheidsaandeelhouders van een holding dat een 100% dochter van de holding, X BV, een opeisbare vordering tot schadevergoeding van ruim € 22 miljoen heeft op de meerderheidsaandeelhouders van diezelfde holding. Onder die meerderheidsaandeelhouders bevindt zich de enig bestuurder van X BV. Volgens de minderheidsaandeelhouders is de bestuurder van X BV niet bereid om die vordering namens de vennootschap geldend te maken tegen (onder anderen) zichzelf, omdat hij een tegenstrijdig belang heeft. De minderheidsaandeelhouders verzoeken daarop de raad van commissarissen om in te grijpen, maar de RvC legt dit verzoek naast zich neer.

>>

Onvoldoende voor geldig beroep op zaakwaarneming

Voor de minderheidsaandeelhouders vormt het niet geldend maken van de vordering afgeleide schade, waarvan in beginsel enkel X BV vergoeding kan vragen door de vordering in te stellen. Nu het bestuur van X BV de vordering niet instelt, daalt de waarde van de aandelen in X BV en daarmee automatisch de waarde van de aandelen die de minderheidsaandeelhouders in de holding houden. Om te bewerkstelligen dat X BV de vordering alsnog instelt, werpen de minderheidsaandeelhouders zich op als zaakwaarnemer van X BV en dient namens de vennootschap een verzoekschrift in tot het leggen van beslag ten laste van de meerderheidsaandeelhouders.

Zowel de voorzieningenrechter als het gerechtshof wijzen het verzoek af op de grond dat X BV niet rechtsgeldig is vertegenwoordigd door de minderheidsaandeelhouders. Uit de rechtspraak volgt immers dat zaakwaarneming tegen de wil van degene wiens belang wordt behartigd, niet mogelijk is, behoudens uitzonderlijke omstandigheden. Een voorbeeld van een uitzonderlijke omstandigheid is de aanwezigheid van een acute noodsituatie. De minderheidsaandeelhouders voerde als uitzonderlijke omstandigheid aan dat de veronderstelde wil van de vennootschap niet parallel loopt met de wil van het bestuur, de RvC en de algemene vergadering. Volgens het hof is dit – mede gelet op het dwingendrechtelijke bevoegdheidsregime van Boek 2 BW – onvoldoende om een geldig beroep op zaakwaarneming te doen. Van uitzonderlijke omstandigheden is in deze zaak dus niet gebleken.